KAAKBOTTRANSPLANTATIE: Overwegingen op basis van religieuze en humanitaire waarden van de patiënt

Als auteur voor Tandarts.nl schrijf ik af en toe een stukje over tandheelkunde en dan met name over de implantologie. De implantologie is een onderdeel van de tandheelkunde waarbij verloren gegane tanden en kiezen kunnen worden vervangen door implantaten. Hetzij voor een kroon of brug, of voor bijvoorbeeld een klikprothese. Zeer regelmatig gaat het plaatsen van implantaten samen met het opbouwen van het kaakbot. Dat maakt onderstaande artikel van collega tandarts Melissa Busch interessant. Iets om als patiënt ook over na te denken en te bespreken met je behandelaar. citaat uit artikel door Melissa Busch: “Persoonlijke, religieuze en humanitaire waarden in de tandartspraktijk”. Waarop moet u letten bij het gebruik van bottransplantaten bij patiënten? Artsen moeten rekening houden met de persoonlijke, religieuze en humanitaire waarden van hun patiënten om ervoor te zorgen dat het gebruik van specifieke bottransplantaten die gebruikt kunnen worden om kaakbot te herstellen, niet in strijd is met hun overtuigingen. Sommige patiënten kunnen weigeren botweefsel van een andere persoon of dier te gebruiken uit angst voor overdracht van ziekten, morele conflicten of religieuze overtuigingen. Daarom zijn tandartsen ethisch verplicht om bottransplantaatmaterialen, de reden voor hun gebruik en mogelijke patiëntresultaten en complicaties uit te leggen, alvorens de behandeling te beginnen. Bottransplantaten kunnen worden gemaakt van natuurlijk of synthetisch botweefsel en worden in de tandheelkunde gebruikt om een ​​structuur te creëren voor botvorming en om wondgenezing te vergemakkelijken. Afhankelijk van de oorsprong van botweefsel, worden bottransplantaten ingedeeld in verschillende categorieën. Artsen moeten zich houden aan principes zoals eerlijkheid, autonomie en waarheidsgetrouwheid om patiënten ethisch te behandelen, en het is van cruciaal belang dat ze het gebruik en de soorten bottransplantaten uitleggen aan patiënten. De artsen moeten bereid zijn om de risico's en voordelen van alle transplantaatmaterialen uit te leggen, terwijl ze ook rekening houden met factoren zoals evidence-based klinische prestaties, de kosten van het materiaal en het verwachte resultaat van de behandeling. Als tandartsen de patiënten niet zorgvuldig informeren, kan dit ernstige gevolgen hebben, waaronder mogelijke stopzetting van de behandeling en verlies van vertrouwen in de behandelend arts. Bovendien mogen tandartsen niet handelen naar de voorkeuren van patiënten op basis van hun religieuze voorkeuren of culturele praktijken. In plaats daarvan moeten tandartsen worden aangemoedigd om gesprekken te voeren over religieuze overtuigingen en waarden wanneer ze het gebruik van bottransplantaten overwegen om de prioriteiten van de patiënt beter te begrijpen en conflicten te voorkomen.